EISSN: 2980-0749
  Ana Sayfa | Amaç ve Kapsam | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | Etik İlkeler | İletişim  
2003, Cilt 1, Sayı 1, Sayfa(lar) 033-039
[ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
İnsulin ve Gliklazid Tedavisinin Streptozotosin Diabetik Rat Hipokampüslerinde Lipid Peroksidasyonuna Etkisi
Namık Delibaş, İbrahim Kılınç
Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyokimya Anabilim Dalı, Isparta
Anahtar Kelimeler: Diabetes mellitus, oksidan stres, SOD, CAT, GSH-Px, insulin, gliklazid, lipid peroksidasyonu
Özet
Diabetes mellitus, bozulmuş insülin sekr esyonu veya insülin etkisine direnç veya her iki durumun bir arada bulunması sonucu hiperglisemiyle karakterize bir metabolik hastalıktır. Diabetik nöropatinin patogenezinde metabolik hipotez olarak adlandırılan şeker alkollerinin (polyol) aşırı yapımı, iskemi-hipoksi-oksidatif stres, önemli sinir hücresi proteinlerinin glikozilasyonu, nörotropin yada non-nörotropin büyüme faktörlerinin spesifik yetersizliği vardır. Diabette bilişsel yetilerde de kayıplar görülmektedir. Hipokampus bilişsel işlevler için önemli bir beyin bölgesidir ve buradaki değişimler bilişsel işlevleri etkileyebilecektir. Gliklazid, insülinin etkilerini potansiyalize etmesi ve antioksidan özelliği ile ön plana çıkan bir oral antidiabetiktir. Bu çalışmanın amacı insulin ve gliklazid tedavisinin hipokampüs lipid peroksidasyonu (LPO) ve antioksidan enzim aktivitelerine etkilerindeki farkı ortaya koymaktı. Bu amaçla 6-7 aylık ve ortalama ağırlıkları 235 gr olan 32 adet spraque dowley türü ratlardan kontrol (n=9), diabetik (n=9), insülin alan (n=7) ve gliklazid (n=7) alan gruplar oluşturularak, 8 hafta sonunda rat hipokampüslerinde lipid peroksidasyonu parametresi olan malondialdehid düzeyi tiyobarbitürik ast reaktivitesi olarak ölçüldü ve antioksidan enzim parametreleri olarak süperoksit dismutaz (SOD), katalaz (CAT) ve glutatyon peroksidaz (GSH-Px) aktivitelerini spektrofotometrik olarak ölçtük. İstatistiksel olarak Mann-Whitney U testinde p<0.050 olan değerler anlamlı kabul edildi. Diabetik grupta belirgin şekilde yüksek olan LPO her iki tedavi ile anlamlı şekilde düzeldi. Malondialdehid değerleri, anlamlılık düzeyleri karşılaştırıldığında, diabet grubu ile insülin grubu arasında p=0.021, diabet grubu-gliklazid grubu arasında p=0.020 bulundu. Antioksidan enzim aktivitelerine insulinin daha belirgin etkileri olduğu görüldü. Sonuç olarak insulin ve gliklazid tedavisi hipokampüsde lipid peroksidasyonunu azalttı. İnsulni ve gliklazid tedavisi arasında ise anlamlı bir fark bulunmadı.
  • Başa Dön
  • Özet
  • [ Başa Dön ] [ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
    Ana Sayfa | Amaç ve Kapsam | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | Etik İlkeler | İletişim