Amaç: Çalışmanın amacı numune ret nedenlerini kalite indikatörleri aracılığıyla ve altı sigma süreciyle
değerlendirmek, ret nedenlerinin kabul edilebilirliğini belirlemek ve takip süreci içerisinde
iyileştirmektir.
Gereç ve Yöntem: Veriler laboratuvar bilgi yönetim sisteminden (LBYS) elde edildi. Ret nedenleri IFCC
kalite göstergelerinin harmonizasyonu önem derecesi 1’e göre gruplandırıldı. Pareto analizi yapıldı.
Milyon fırsattaki kusur sayısı (MYFO) ve altı sigma seviyeleri hesaplandı.
Bulgular: Merkez laboratuvar toplam ret oranı % 0.346, acil laboratuvarda ise %1.083 olarak
hesaplandı. Ret nedenleri sırasıyla, tüm hastanede ‘’Hemolizli Örnek, Pıhtılı Örnek, Yanlış Dolum
Seviyesi; Acil Serviste Hemolizli Örnek, Pıhtılı Örnek’’; yatan hastalarda ‘’Hemolizli Örnek, Yanlış Dolum
Seviyesi, Diğer’’; ve poliklinik hastalarında da ‘’Hemolizli Örnek, Pıhtılı Örnek, Yanlış Dolum Seviyesi ‘’
olarak belirlendi. ‘’Hemolizli örnek’’ için sigma değeri yatan hastalar, poliklinik hastaları, acil servis ve
tüm hastanede sırasıyla 4.6; 4.4; 4.1; 4.5, ‘’Pıhtılı örnek’’ için ise aynı sırayla 4.9; 4.5; 4.2; 4.7, olarak
bulundu. Bunların dışındaki diğer ret nedenlerinin hepsinin sigma değeri >4.6 olarak saptandı.
Sonuç: Çalışmada tüm hastane ve bölüm bazında (yatan, poliklinik, acil) numune ret sıklığımız kabul
edilebilir düzeyde bulunmuştur. Sigma değerlerini yükselterek mevcut kaliteyi daha da arttırmak için
hata oranlarının klinik ve neden bazlı analizinin düzenli olarak yapılması gerektiğini düşünüyoruz.