Türk Klinik Biyokimya Dergisi

Amaç: Laboratuvar içi test sonuç verme süresi (L-TSS), laboratuvar performansının önemli bir göstergesidir. Bu çalışma, Total Laboratuvar Otomasyonu (TLO) kurulumu, stat test uygulaması, TLO dışına ek bir otoanalizör eklenmesi ve numune türünün değiştirilmesi ile L TSS’yi azaltmayı amaçladı.

Materyal ve Metod: L-TSS’ın değerlendirilmesi, otomasyon öncesi ve sonrası veriler karşılaştırılarak hem ortalama TSS hem de Aykırı Değer Yüzdesi (AD) aracılığıyla gerçekleştirildi. Bu karşılaştırma için yedi test (Albümin, Alanin Aminotransferaz (ALT), Üre, Potasyum, Beta İnsan Koryonik Gonadotropin (β-hCG), Troponin I ve Tiroid Stimülan Hormon (TSH)) kullanıldı. İstatistiksel analiz OpenEpi programında t-testi kullanılarak yapıldı.

Bulgular: TLO uygulaması sonrasında rutin biyokimya numunelerinde L-TSS’de iyileşme gözlendi. Ancak acil numunelerde (β-hCG ve TSH hariç) ve rutin numunelerden β-hCG ve TSH'de istatistiksel olarak anlamlı artış gözlendi. Bunu düzeltmek için Acil Servise özel stat test uygulaması başlatıldı. Stat testleri TLO dışında ayrı bir otoanalizörde çalışıldı ve Troponin I için örnek tipi değiştirildi. Sonuç olarak stat testlerinde L-TSS’de azalma (p<0,001) gözlendi.

Sonuç: Kurumumuzda kurulu olan TLO sistemi, yüksek hacimlerin yönetimini etkili bir şekilde optimize etmiştir. Stat testlerin eklenmesi ve örnek tipinin değiştirilmesi gibi düzeltici tedbirlerin uygulanması, L-TSS’de iyileşmelere yol açmıştır. TLO'dan elde edilen faydaları en üst düzeye çıkarmak için sorunları belirlemek ve uygun düzeltici önlemleri uygulamak çok önemlidir.


Home \| Editorial Board \| Aims and Scope \| Table of Contents \| Archive \| Search \| Instructions to Authors \| Contact