Amaç: Çalışmanın amacı, doğrudan antioksidan kapasiteyi ölçen dört tam otomatik fotometrik yöntem
arasında yer alan ferrik iyon indirgeyici güç, total antioksidan durum, total antioksidan yanıt ve total tiyol
yöntemlerinin kapsamlı olarak değerlendirilmesi ile belirtilen yöntemlerin güçlü ve zayıf yönlerini açığa
çıkarmaktı.
Gereç ve Yöntem: Kan örnekleri 125 sağlıklı bireyden alındı. Analitik tayinlerde serum örnekleri ile
çeşitli endojen ve eksojen antioksidan moleküller kullanıldı. Yöntemlerin analitik performans özellikleri
analiz edildi ve bu yöntemlerin sonuçları arasındaki ilişkiler incelendi.
Bulgular: Bu çalışmadan elde edilen verilere göre, ferrik iyon indirgeyici güç yöntemi tiyol bileşiklerini,
karotenoid ve ürik asidi ölçmek için yetersizdi. Total antioksidan yanıt yöntemi için tekrarlanabilirlik
skorları diğer üç yöntemden daha düşüktü ve ürik asidi ölçmek için total antioksidan yanıt yöntemi
zayıftı; bununla birlikte total antioksidan yanıt, diğer yöntemlerden daha yüksek doğrusallığa sahipti.
Total antioksidan durum yöntemi, hemoliz ve lipemi etkileşiminden en az etkilenen yöntemdi. Total
tiyol yöntemi saptama sınırı, hassasiyet ve tekrarlanabilirlik açısından etkili bulundu.
Sonuç: Halen, bir bileşiğin antioksidan aktivitesini belirlemek için kullanılan standart bir yöntem
bulunmamakla birlikte, farklı yöntemlerin kullanılması ve farklı yöntemlerden elde edilen sonuçların
değerlendirilmesi, antioksidan kapasitenin değerlendirilmesi için uygun bir yoldur.