Amaç: Kontrast madde nefropatisinin patofizyol ojisinde oksidatif stres ve renal vazokonstrüksiyonun etken olduğu düşünülmektedir. Biz bu çalışmada, koroner anjiyografi uygulanan ve böbrek fonksiyonu normal olan hastalarda kontrast madde kullanımının serum kreatinin, total antioksidan kapasite ve hesaplanmış glomerüler filtrasyon hızına etkilerini araştırmayı amaçladık.

Gereç ve Yöntem: Koroner anjiyografi yapılan 42 olgu non-iyonik düşük osmolar ve izo-osmolar kontrast madde almak üzere randomize edildi. Serum total antioksidan kapasite ve serum kreatinin düzeyleri intravenöz kontrast madde uygulamasından önce ve 6 saat sonra ölçüldü. Hesaplanmış glomerüler filtrasyon hızı Modification of Diet in Renal Disease formülü ile belirlendi. Hastalar olası böbrek hasarı için 3 ile 9 ay süreyle takip edildi.

Bulgular: Anjiografi öncesi ve sonrası yapılan ölçümlerde her iki grupta da serum total antioksidan kapasite, hesaplanmış glomerüler filtrasyon hız değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı azalma ve serum kreatinin değerlerinde anlamlı artış saptandı. Her iki kontrast maddeyi kullanan gruplar arasında böbrek fonksiyonları açısından anlamlı fark görülmedi.

Sonuç: Böbrek fonksiyonları normal olan hastalarda düşük doz kontrast madde uygulamasından sonra erken dönemde tespit edilen oksidatif stresin, kontrast madde nefropatisi yönünden erken belirteç olmadığı görüşüne varıldı. Oksidatif stresin patofizyolojideki olası rolü konusunda daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.