Amaç: Pankreas kanseri (PC), karmaşık ve iyi anlaşılmayan etiyolojisi olan bir hastalıktır. PC'nin yaygın risk faktörlerinden biri diabetes mellitus'tur (DM). Artmış karbonhidrat antijeni (CA) 19-9 seviyeleri PC tanısında biyobelirteç olarak kullanılabilir. Bununla birlikte, CA 19-9 seviyelerinin bazı benign durumlarda da arttığı bildirilmiştir. Benign durumlar nedeniyle PC ile ilişkili bu tür biyobelirteçlerin artan seviyeleri gereksiz girişimsel prosedürlere yol açabilir. Bu çalışmanın amacı tip II DM'li hastalarda PC tanısı koyarken yeni bir CA 19-9 eşik değerinin gerekliliğini sorgulamaktı.

Gereç ve Yöntem: Bu retrospektif çalışmada toplam 449 hasta değerlendirildi. Hastalar iki gruba ayrıldı: normal glukoz regülasyonu (NGR) grubu (n = 292) ve tip II DM grubu (n = 157). Grupların ortalama glukoz, HbA1c, CA 19-9, insülin ve insülin direnci için homeostatik model değerlendirmesi (HOMA-IR) düzeyleri karşılaştırıldı. CA 19-9 ile glukoz, HbA1c, insülin ve HOMA-IR arasındaki korelasyon değerlendirildi.

Bulgular: Tip II DM grubu, NGR grubuna kıyasla anlamlı derecede yüksek CA19-9, glukoz, HbA1c, insülin ve de HOMA-IR seviyelerine sahipti (CA 19-9 için P=0.001 ve diğer tüm ikili karşılaştırmalarda P<0.001). CA 19-9 ile HbA1c ve HOMA-IR arasında pozitif bir korelasyon vardı (sırasıyla r=0.132, P=0.005; r=0.109, P=0.020).

Sonuç: Gereksiz invaziv/noninvaziv girişimleri önlemek için tip II DM'li hastalarda pankreasın malign hastalığı tanısını koyarken daha yüksek bir CA 19-9 cut-off değeri gereklidir.